8 Mart 1857 tarihinde ABD’nin New York kentinde, erkek işçilerle eşit haklara sahip olabilmek için mücadeleye giren kadın dokuma işçilerinin grev yaptıkları fabrikada yanarak feci şekilde can vermesinin anısına, 1910 yılında 8 Mart günü “Dünya Kadınlar Günü” olarak ilan edilmiştir. Ülkemizin de henüz kuruluş yıllarında, ilk kez 1921’de 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kutlanmıştır.

Sonraki yıllarda kutlamalar devam etmekle birlikte, özellikle  "Birleşmiş Milletler Kadınlar On Yılı" programından Türkiye'nin de etkilenmesiyle, 1975 yılında "Türkiye 1975 Kadın Yılı" kongresi yapılmıştır. Her ne kadar 12 Eylül Darbesi'nden sonra yönetim tarafından dört yıl süreyle herhangi bir kutlama yapılmasına izin verilmemiş ise de, 1984'ten itibaren her yıl çeşitli kadın örgütleri tarafından 8 Mart Dünya Kadınlar Günü ülkemizde de kutlanmaktadır.

8 Mart, çıkış noktası olan “eşit işe eşit ücret” istemi başta olmak üzere, kadının her anlamda erkekle eşit haklara sahip olma mücadelesinin simgeselleştirildiği, kadınların seslerini örgütsel bir şekilde duyurduğu gündür.

Ne var ki 2017 yılına geldiğimizde, ülkemizde başta yaşam hakkı olmak üzere kadının insan haklarının hiçe sayıldığı, kadın cinayetlerinin ve kadına karşı şiddet vakalarının katlanarak arttığı bir tablo ile karşı karşıyayız. 2016 yılında yaklaşık 300 kadın cinayete kurban gitmiş, binlerce aile içi şiddet olayı adliyelere yansımıştır. Henüz 2017 yılının başlangıcında olmamıza karşın yaklaşık 40 kadın kocası, eski sevgilisi yahut aile bireyleri tarafından katledilmiştir. Söz konusu şiddet vakalarına kadınlarımızın çeşitli çekincelerle adli makamlara yansıtmadıkları olaylar da eklendiğinde, durumun vahameti daha çarpıcı şekilde ortaya çıkmaktadır.

Öte yandan Dünya Ekonomik Forumu 2016 yılı Küresel Cinsiyet eşitsizliği raporuna göre, Türkiye cinsiyet eşitsizliği konusunda 144 ülke içerisinde 130. sırada yer almaktadır. Yine kadınların eğitim oranı değerlendirmesinde bir önceki yıl 105. sırada iken 2016 yılında 109. sıraya inen ülkemiz, bu sonuçla üçüncü dünya ülkesi olarak addettiğimiz pek çok ülkenin gerisinde kalmıştır.

Ülkemiz, Birleşmiş Milletler Kadına Karşı Her Türlü Ayrımcılığın Yok Edilmesi Sözleşmesi’ne (CEDAW) taraftır. Yine Kadına Yönelik Şiddetin Önlenmesine İlişkin Avrupa Konseyi Sözleşmesi 2012 yılında İstanbul’da imzaya açılmış olup, Türkiye Cumhuriyeti’nin de imzaladığı bu sözleşme “İstanbul Sözleşmesi” olarak anılmaktadır. 

Bununla birlikte, geçtiğimiz yıllarda özellikle kadın hakları örgütlerinin ısrarlı mücadeleleri sonucunda, Türk Ceza Kanunu ve Türk Medeni Kanunu gibi temel kanunlarımızda cinsiyet eşitliğine yönelik geniş çaplı değişiklikler yapılmış ve özellikle kadına karşı şiddetin önlenmesine ilişkin çıkartılan özel kanunlarla şiddet faillerine yönelik önemli yaptırımlar getirilmiştir. Ancak mevzuattaki tüm bu olumlu gelişmelere rağmen üzülerek belirtmek gerekir ki ülke olarak kadının insan hakları hususunda kapsayıcı bir toplumsal bilinç oluşturamadığımızdan, kadına yönelik şiddet ve ayrımcılığın önlenmesinde kayda değer bir ilerleme yaşanmamıştır.

Düzce Barosu Kadın Hakları Komisyonu olarak, kadına karşı cinsiyetçi yaklaşıma dayanan tüm şiddet ve ayrımcılık eylemlerinin karşısında duracağımızı bir kez daha belirtir, kadınların insan hakları hususunda toplumun tüm katmanlarını kapsayacak bir bilinç oluşturulması için gerek Baromuz olarak müstakil çalışmalarımızı sürdüreceğimizi ve gerekse bu konuda oluşturulan tüm platformlara katkıda bulunmaya devam edeceğimizi bildiririz.

Tüm kadınlarımızın 8 Mart Dünya Kadınlar Günü kutlu olsun.

Düzce Barosu Kadın Hakları Komisyonu

Adına Düzce Barosu Başkanlığı